Mooi gelijktijdig arriveert de herfst zowel op de kalender als in het weerbeeld. Na drie heerlijke weken vol zonneschijn walst nu plots de ene bui na de ander luidruchtig over het dak. Kortom, regenjassenweer.
En ja, ik kon wel een regenjas gebruiken. Ik wou er eentje die wat steviger was, geen stadsjas maar een wandeljas. Eentje met veel zakjes, een grote kap en een ruime kraag, waar je lekker in kunt wegduiken. Met, als het even kon, een zweem van metaalglans. Tja, we hebben allemaal wel een lijstje met voorwaarden - de ene al wat beter verklaarbaar dan de andere.
Voor het patroon kwam ik uit bij Minoru van het Canadese merk Sewaholic. Tasia, het brein achter Sewaholic, maakt haar patronen zo dat ze eerder geschikt zijn voor de 'peervormige' dames onder ons, met een smaller bovenlichaam en een wat steviger heuppartij.
Na een blik op de bijgeleverde matentabel bleek dat wonderwel te kloppen: daar waar ik bij andere patronenmerken typisch van een 36 over 38 naar 42 moet kronkelen, kon ik bij Sewaholic alle patroondelen in een enkele maat knippen! Oh mirakel! En meteen ook een gevoelige tijdwinst :-)
Helaas blijkt het voor mij onmogelijk te zijn om een patroon over te nemen zonder wijzigingen... Weg tijdswinst!
Om te beginnen heeft een Minoru enkel binnenzakken. Die schrapte ik, en in de plaats tekende ik vier zakken op de voorpanden, twee diepe steekzakken met klep, en twee kleinere borstzakjes met rits. Een wandeling in het bos vraagt nu eenmaal om een veilige plek voor je handen!
Om te beginnen heeft een Minoru enkel binnenzakken. Die schrapte ik, en in de plaats tekende ik vier zakken op de voorpanden, twee diepe steekzakken met klep, en twee kleinere borstzakjes met rits. Een wandeling in het bos vraagt nu eenmaal om een veilige plek voor je handen!
De oorspronkelijke kraag valt behoorlijk hoog uit en ik vreesde dat ze voortdurend tegen hals en kin zou schuren. Dus knipte ik ze gevoelig korter - het was dàt, of de hele tijd wuftig met de neus in de lucht lopen... om dan ongetwijfeld met veel ceremonieel vertoon tegen deze of gene paal aan te
lopen. Ken uzelf.
Wel even gecheckt of de ruime kap dan nog wel in de kraag kon worden weggeborgen, maar dat bleek gelukkig het geval.
En zo konden we na de versie in baalkatoen de échte stof beginnen knippen, waarvan ik maar liefst 70cm minder had gekocht dan de aanbevolen stoflengte. Het einde-van-de-rol-syndroom of pure blufpoker, aan u de keuze. Gelukkig houd ik van puzzelen en met behoorlijk wat kunst- en vliegwerk kreeg ik er nét alles uit.
De buitenstof is een waterdichte jagersgroene stof, mét de oh zo gewenste koperkleurige gloed; de voeringstof is een dunne katoen met oranje en bruine ruiten en een ingeweven gouddraad.De mouwen zijn gevoerd met bruine Venezia, dat glijdt een pak makkelijker aan dan het katoentje.
De ritsen en het zichtbare stiksel zijn in een oranjebruin kleur, passend bij de voeringstof.
En voilà, het eindresultaat mag er wezen. Net op tijd dus, voor dat extra vleugje glans tussen de al mooi verkleurende bomen.
Van deze jas heb je waarschijnlijk al veel plezier gehad...
BeantwoordenVerwijderenAnita L
Wel, aangezien de temperaturen nu plots weer de hoogte ingaan, blijft de jas voorlopig nog even in de kast! Maar zijn tijd komt nog wel :-)
VerwijderenIk blijf hem geweldig vinden :-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf geen blognaam, noch een gmail-account, dus ik pik die van mijn man voor reacties. Het is dus eigenlijk Miss Johan ;-)
VerwijderenAh, Miss Johan! Ik vond het al een beetje vreemd ;-)
VerwijderenMerci hee!